Συγγραφέας

Ζαχαροπούλου Δέσποινα

Τίτλος

Spatium Monstrorum: επιτέλεση ως επιφάνεια

Πανεπιστήμιο

Royal College of Art

Έτος

2021

Σύνδεσμος

http://hdl.handle.net/10442/hedi/55734

Περίληψη (Συγγραφέα)

Η διδακτορική διατριβή διερευνά το ερώτημα κατά πόσον η επιτελεστική τέχνη (performance) μπορεί να ιδωθεί πέρα από κάθε είδους αναπαράσταση, μεταφυσική ή διαλεκτική. Ο τρόπος με τον οποίο διερευνάται το βασικό αυτό ερώτημα γίνεται μέσα από την παραγωγή ζωντανών έργων τα οποία προτείνουν μια σύλληψη της performance ως επιφάνειας: ως πεδίου που διατρέχεται μόνο από εντάσεις, εντός του οποίου αναδύονται συμβάντα και υποκειμενικότητες. Υπό αυτή την έννοια, το σώμα του καλλιτέχνη-performer δεν συνιστά όριο του έργου, αλλά εντάσσεται σε ένα χωροχρονικό συνεχές ύλης-ενέργειας που μεταβάλλεται συνεχώς. Η ίδια η πρακτική της performance συνιστά το σημείο εκκίνησης, το αντικείμενο, τη μέθοδο αλλά και το αποτέλεσμα της έρευνας, ενώ έρχεται να συνομιλήσει με μη-διαλεκτικούς στοχαστές όπως οι: Foucault, Spinoza, Deleuze & Guattari, Lyotard, Nietzsche, De Sade, Golding, Barad κ.ά. Η εικαστική γλώσσα των ζωντανών έργων που παρείχθησαν στα πλαίσια της έρευνας, αντλούν το λεξιλόγιό τους από τη σωματική τέχνη της δεκαετίας του ’70, χρησιμοποιώντας μεθοδολογικά εργαλεία όπως το γυμνό και οι έντονες σωματικές πρακτικές. Εντούτοις, το διακύβευμα που προτάσσεται, είναι διαφορετικό από αυτό των καλλιτεχνών εκείνης της εποχής, οι οποίοι επεδίωξαν να ανακινήσουν τον θεατή από την παθητική στάση που είχε απέναντι στα γεγονότα της εποχής του και τις εξουσιαστικές δομές που του επιβάλλονταν. Στην παρούσα διατριβή, προτείνεται ένα εντελώς διαφορετικό φιλοσοφικό, αισθητικό, χωροχρονικό και οντολογικό παράδειγμα. Ενάντια σε κάθε είδους δίπολα όπως: υποκείμενο/αντικείμενο ψυχή/σώμα, θεωρία/πράξη κλπ., η παρούσα διδακτορική διατριβή σχετίζεται με μια θεώρηση του κόσμου – άρα και της performance – ως συνεχούς πεδίου δυνάμεων, χωρίς ιεράρχηση και χωρίς πρόσημο. Υπό αυτή την έννοια το χωροχρονικό παράδειγμα που προτάσσεται, έρχεται να συνομιλήσει με σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες όπως αυτές των υπερχορδών, της θεωρίας του χάους, των μορφογεννητικών και φρακταλικών δομών.

Λέξεις-Κλειδιά (Συγγραφέα)

Επιτέλεση, Επιτέλεση ως επιφάνεια, Επιφάνεια, Φιλοσοφία, Φουκώ, Μισέλ, BDSM, Foucault, Michel, Deleuze, Gilles, Abramovic, Marina, Barad, Karen, Ντελέζ, Ζιλ, Παρρησία, Performance, Τέχνη της performance, Κοινωνικό συμβόλαιο, Μορφογέννεση, Συμβόλαιο, Συμβόλαια, Βία, Κλοσόφσκι, Πιέρ, Τραύμα

Επιβλέπουσες/οντες

Golding Johnny,
Dormor Catherine,
Johnson Dominic

Ετικέτες

τραύμα, τέχνη, σπουδές φύλου

Επιστημονικό Πεδίο

Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Τέχνες

Παρατηρήσεις

Στα αγγλικά.

Βιβλιογραφική Αναφορά

Ζαχαροπούλου, Δ. (2021). Spatium Monstrorum: επιτέλεση ως επιφάνεια. (Διδακτορική διατριβή). Royal College of Art, Λονδίνο.