Είδος: Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ
Ιστοσελίδα: https://wilmameniki.wixsite.com/film/documentary και
Βασικές πληροφορίες
Το ντοκιμαντέρ ‘Οι Κατίνες μου’ αφηγείται την ιστορία της Αυτόνομης Ομάδας Γυναικών Θεσσαλονίκης, που έδρασε στην πόλη από το 1985-1995.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, η ομάδα προχώρησε στην έκδοση του φεμινιστικού περιοδικού Κατίνα, από όπου έχει πάρει τον τίτλο του το ντοκιμαντέρ. Εκδόθηκαν συνολικά 7 τεύχη του περιοδικού.[1]
Η δημιουργός του ντοκιμαντέρ, Βίλμα Μενίκη, ήταν ένα από τα μέλη της Αυτόνομης Ομάδας Γυναικών Θεσσαλονίκης.
Το ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε το 2019. Προβλήθηκε αρχικά στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, μετά σε άλλα εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ και σε πολλές ειδικές προβολές. Είναι πλέον ελεύθερα διαθέσιμο στο YouTube.
Μεθοδολογικές παρατηρήσεις
Το ντοκιμαντέρ έχει βασιστεί στις προσωπικές αφηγήσεις των μελών της ομάδας, αλλά και στην κινηματογράφηση δύο συναντήσεων επανασύνδεσής τους για αυτό το σκοπό που πραγματοποιήθηκαν στη δεκαετία του 2010.
Οι αφηγήσεις αλλά και οι συζητήσεις στο πλαίσιο της επανασύνδεσης της ομάδας έχουν ένα ιδιαίτερο προσωπικό και βιωματικό τόνο. Πέρα από τις αναμνήσεις που μοιράζονται οι αφηγήτριες γύρω από τη συμμετοχή τους στην ομάδα, δίνεται βάρος στη σύνδεση του ‘τότε’ (την εποχή που η ομάδα ήταν ενεργή) με το ΄μετά΄ και το ‘τώρα’ – με κύριο προβληματισμό του πώς οι Κατίνες διαμόρφωσαν τις ζωές των αφηγητριών, την προσωπική, πολιτική και επαγγελματική τους δράση.
Το ντοκιμαντέρ και η έμφυλη βία
Δεν υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές γύρω από ζητήματα που σχετίζονται με την έμφυλη βία.
Το ντοκιμαντέρ κάνει αναφορά και στις κυριότερες δράσεις της ομάδας. Μία από αυτές που επιλέγεται είναι η πρωτοβουλία της ομάδας για την δημιουργία μίας τηλεφωνικής γραμμής SOS για κακοποιημένες γυναίκες που λειτούργησε καθημερινά από το 1991 έως το 1995 στη Θεσσαλονίκη.
Οι αφηγήτριες, μέλη της ομάδας που είχαν άμεση δραστηριοποίηση στην λειτουργία της γραμμής, δίνουν έμφαση στο πόσο σημαντική ήταν αυτή η πρωτοβουλία γιατί α) η κρατική προστασία για γυναίκες που βρίσκονταν σε κίνδυνο και για τις επιζώσες ήταν σχεδόν ανύπαρκτη εκείνη την εποχή και β) ήταν η δράση της ομάδας που είχε ίσως το πιο άμεσο, χειροπιαστό αποτέλεσμα και επίδραση, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που είχαν ανάγκη μία τέτοια υποστήριξη.
Περισσότερες πληροφορίες για την γραμμή SOS περιλαμβάνονται και στο 6ο τεύχος του περιοδικού “Κατίνα”, που εκδόθηκε το 1991.
——-
[1] Τα τεύχη του περιοδικού Κατίνα είναι διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή σε σχετική σελίδα του Ιστορικού Αρχείου της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων: http://62.103.24.240/media.
Εικόνες
Εικόνα από το ντοκυμαντέρ, Οι Κατίνες μου.
Περιοδικό Κατίνα, τεύχος 1ο, 1983 – Εξώφυλλο