Συγγραφέας
Τριανταφυλλίδης Σάββας
Τίτλος
Ιχνηλατώντας την ομόφυλη πατρότητα: ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της ανδρικής ομόφυλης συγγενειακότητας στην Ελλάδα
Πανεπιστήμιο
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
Έτος
2021
Σύνδεσμος
http://hdl.handle.net/10442/hedi/51606
Περίληψη (Συγγραφέα)
Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελετά την ομόφυλη πατρότητα και την ομόφυλη συγγενειακότητα στην Ελλάδα. Η ερευνητική διαδικασία, η οποία αποτελεί μία «πολύ-τοπική/πολύ-εστιακή εθνογραφία», στηρίχθηκε στη διενέργεια συνομιλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κυρίως με ομοφυλόφιλους άνδρες και -σε περιορισμένο αριθμό- με ομοφυλόφιλες γυναίκες, ετεροφυλόφιλους άνδρες και ετεροφυλόφιλες γυναίκες. Παράλληλα, μελετήθηκαν οι λόγοι των ελλήνων Βουλευτών κατά τη διάρκεια της ψήφισης της προέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και τα σχόλια που κατατέθηκαν στη Δημόσια Διαβούλευση που προηγήθηκε της παραπάνω διαδικασίας και της αντίστοιχης που αφορούσε την αναδοχή. Τέλος, μέρος της ερευνητικής διαδικασίας αφορούσε και τη μελέτη δημοσιευμάτων του Τύπου σχετικών με αυτές τις θεματικές. Αντλώντας από τις σύγχρονες ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της συγγένειας, σύμφωνα με τις οποίες η συγγένεια αποτελεί μία διαδικασία η οποία υπόκειται σε στρατηγικές σκοπιμότητας στις οποίες εμπλέκονται τα κοινωνικά υποκείμενα, προσεγγίζονται ερμηνευτικά οι τρόποι με τους οποίους εννοιολογείται η ομόφυλη συγγενειακότητα από τα ίδια τα ομοφυλόφιλα κοινωνικά υποκείμενα αλλά και από την ελληνική κοινωνία, καθώς, και οι τρόποι με τους οποίους αυτές οι εννοιολογήσεις κατασκευάζουν και συντηρούν κοινωνικές ιεραρχήσεις και συνδέονται με την έννοια της «ιδιότητας του πολίτη». Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες, από τη στιγμή που εν-σωματώνουν και ανακοινώνουν τη σεξουαλικότητά τους στις οικογένειες καταγωγής τους, διαπραγματεύονται την ανάγκη τους για ορατότητα και κοινωνική αποδοχή, ενώ, παράλληλα, θεωρούν εξαιρετικά απίθανο να δημιουργήσουν τις δικές τους οικογένειες καθώς οικογένεια και ομοφυλοφιλία θεωρούνται αμοιβαία αλληλοαποκλειόμενες έννοιες. Μία σειρά από νέες συνθήκες, όπως το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, αρχίζουν, όμως, να ανοίγουν τη συζήτηση γύρω από την ομογονεϊκότητα και να δίνουν ορατότητα στις ομόφυλες μορφές οικογενειακής οργάνωσης. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο φύλο και συγγένεια γίνονται αντιληπτά στην ελληνική κοινωνία, μέσα από τον ελληνικό οικογενειακό ιδεότυπο ο οποίος εκφράζεται από το τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», συντελεί στην αδυναμία πρόσβασης των ομοφυλόφιλων ανδρών στη γονεϊκότητα, στην «ετεροποίησή» τους και στη συνειδητοποίηση πως αποτελούν «πολίτες β’ κατηγορίας».
Λέξεις-Κλειδιά (Συγγραφέα)
Πατρότητα, Ομογονεϊκότητα, Ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, Υιοθεσία, Ιδιότητα του πολίτη
Επιβλέπουσες/οντες
Τουντασάκη Ειρήνη,
Αθανασίου Αθηνά,
Γιαννακόπουλος Κωνσταντίνος
Ετικέτες
γονεϊκότητα-συγγένεια, ομοφοβία, ομοφυλοφιλία, νομοθεσία-πολιτικές, ορατότητα, ΛΟΑΤ δικαιώματα, κοινωνική καταπίεση-περιορισμοί
Επιστημονικό Πεδίο
Ανθρωπολογία
Παρατηρήσεις
Βιβλιογραφική Αναφορά
Τριανταφυλλίδης, Σ. (2021). Ιχνηλατώντας την ομόφυλη πατρότητα: ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της ανδρικής ομόφυλης συγγενειακότητας στην Ελλάδα. (Διδακτορική διατριβή). Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Αθήνα.