Είδος: Ψηφιακό | Κυκλοφόρησε και ένα ειδικό έντυπο τεύχος-αφιέρωμα της free press εφημερίδας με κάποιο από αυτό το υλικό.
Ιστοσελίδα: https://www.lifo.gr/topics/queer-athens-arheio
Βασικές πληροφορίες
Το έντυπο τεύχος της Lifo κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2019.
Σύμφωνα με την σχετική ιστοσελίδα, το ψηφιακό αρχείο ‘ανανεώνεται συνεχώς’, αλλά δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το ψηφιακό περιλαμβάνει επιπλέον υλικό, σε σχέση με το έντυπο αφιέρωμα, που είτε έχει δημοσιευτεί πριν τον Ιούνιο του 2019 ή λίγο μετά πάλι στη Lifo.
Μεθοδολογικές παρατηρήσεις:
Η σύντομη εισαγωγή του Σ. Τσαγκαρουσιάνου αναφέρεται σε ‘λαμπρά δοκίμια που συνθέτουν τη σκόρπια γκέι ιστορία της πόλης και αυτοβιογραφικές αφηγήσεις μεγάλης δύναμης.’
Η αίσθηση μετά την ανάγνωση των περισσότερων άρθρων του αρχείου είναι ότι αυτή η απόπειρα σύνθεσης της σκόρπιας γκέι ιστορίας της πόλης είναι κατά κύριο λόγο μία προσπάθεια θέσπισης των απαρχών διάφορων πτυχών της ιστορίας του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος στην Αθήνα[1] και των πλέον εμβληματικών γεγονότων και στιγμών του σε ένα γραμμικό ιστορικό χρόνο.[2]
Το queer αρχείο της Lifo δομείται γύρω από τα προφίλ και την δράση αναγνωρισμένων και αναγνωρίσιμων γκέι προσωπικοτήτων της Αθήνας – κυρίως γκέι άντρες καλλιτέχνες και ακτιβιστές, πολύ λιγότερες τρανς γυναίκες και λεσβίες.
Το αρχείο και η έμφυλη βία:
Οι αναπαραστάσεις της έμφυλης βία στο αφιέρωμα της Lifo χαρακτηρίζονται από έναν βασικό διαχωρισμό.
Στα περισσότερα άρθρα όπου κυριαρχεί η οπτική των γκέι αντρών, η έμφυλη βία γίνεται ορατή περισσότερο σαν μία ανάμνηση από το παρελθόν, πολλές φορές τραυματική. Αυτές οι αναπαραστάσεις συνδέονται με μία ιστορική αφήγηση για την πρόοδο που έχει επιτύχει το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα: οι γκέι άντρες που αυτοβιογραφούνται ή απαντούν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων φαίνεται να αισθάνονται πλέον ορατοί και ασφαλείς στο δημόσιο χώρο.
Άλλα σώματα και υποκειμενικότητες (σχεδόν) εισβάλλουν στο αφιέρωμα για να θέσουν στο προσκήνιο το παρόν της έμφυλης βίας: 2 άρθρα για την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ένα άρθρο για τους τρανς πρόσφυγες που διαμένουν στην Ελλάδα.
————-
[1] Στο αφιέρωμα υπάρχουν ξεχωριστά άρθρα για την πρώτη δημόσια πολιτική εκδήλωση του κινήματος, το πρώτο γκέι μπαρ στην Αθήνα, το πρώτο περιοδικό ποικίλης ύλης με γκέι θεματολογία, το πρώτο δημόσιο πρόσωπο που δήλωσε θαρρετά ότι έχει HIV (Αλέξης Μπίστικας).
[2] Υπάρχει σχετικό άρθρο που συνοψίζει τους σημαντικότερους σταθμούς του ΛΟΑΤΚΙ ακτιβισμού στην Ελλάδα: https://www.lifo.gr/lgbtqi/apo-ta-70s-mehri-simera-aytoi-einai-oi-simantikoteroi-stathmoi-toy-loatki-aktibismoy-stin . Πολλά από τα υπόλοιπα κείμενα δρουν ή επεξηγητικά ή συμπληρωτικά σε αυτή την ιστορική αφήγηση, κατασκευάζοντας ένα πάνθεον με τις εμβληματικές μορφές και τα εμβληματικά έργα της γκέι πολιτιστικής παραγωγής στην Ελλάδα και τους εμβληματικούς χώρους ελεύθερης έκφρασης της γκέι επιθυμίας (κυρίως μπαρ και κλαμπ).
Εικόνες
Εξώφυλλο του τεύχους Queer Athens της Lifo – Ιούνιος 2019 Αφίσα – Gay Pride 1994 στο Λόφο του Στρέφη