Το τρίτο πακέτο εργασίας του προγράμματος GESTURE πειραματίζεται με την έννοια της «αναταραχής αρχείου» και εστιάζει στη σχέση μεταξύ του ακαδημαϊκού και του κινηματικού φεμινισμού στην Ελλάδα, κατά τις οποίες αναδύονται νέοι λόγοι και υποκείμενα γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της έμφυλης βίας. Για την υλοποίησή του, η αρχειακή έρευνα έδωσε έμφαση:
- Στη διερεύνηση και αξιοποίηση επιλεγμένων αρχείων και αρχειακών πρακτικών σύγχρονων φεμινιστικών και queer αρχειοθετήσεων στο ελληνικό πλαίσιο.
- Στη διαμόρφωση ενός μεθοδολογικού πειραματισμού για την ανάπτυξη ενός «διαταραγμένου αρχείου», το οποίο υιοθετεί έναν θραυσματικό χαρακτήρα, στοχεύοντας στο να προτείνει μία ανοίκεια στάση απέναντι σε κανονικοποιημένες αφηγήσεις και αναπαραστάσεις της έμφυλης βίας.
Ακολουθώντας τη λεγόμενη «αρχειακή στροφή» στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, δεν υιοθετούμε την συμβατική αντίληψη ότι το αρχείο είναι ή θα πρέπει να θεωρείται ως ένα παθητικό αποθετήριο πληροφοριών, εγγράφων και αντικειμένων. Η έρευνά μας δεν είναι αρχειακή με τη συμβατική έννοια: αντιθέτως, προσεγγίζει το αρχείο ταυτόχρονα ως αντικείμενο διερεύνησης, ως πεδίο συν-αισθηματικής έρευνας και ως χώρο πολιτικών παρεμβάσεων.
Η αρχειακή έρευνά μας βασίζεται στο πλούσιο αναλυτικό πλαίσιο των τρανσφεμινιστικών και queer αναγνώσεων του αρχείου και των αρχειακών πρακτικών που το συγκροτούν. Κατά κύριο λόγο, αντλεί από το έργο της Ann Cvetkovich και τους μεθοδολογικούς της πειραματισμούς για την δημιουργία ενός «Αρχείου Συναισθημάτων» (Archive of Feelings) της λεσβιακής δημόσιας κουλτούρας. Η προσπάθεια συσχέτισης της συμβολής της στο πλαίσιο των διασταυρώσεων μεταξύ των ακαδημαϊκών σπουδών φύλου και των φεμινιστικών ακτιβισμών στην Ελλάδα γύρω από το ζήτημα της έμφυλης βίας, αποτελεί μια απαιτητική διαδικασία. Για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης, βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό στην εισαγωγή της έννοιας της «αναταραχής αρχείου» από τον Δημήτρη Παπανικολάου, ως ένα βασικό εργαλείο για την πραγματοποίηση μιας ποιητικής του διαταραγμένου αρχείου και ως μια μεθοδολογική πρόταση για τον σχεδιασμό μη κανονιστικών αρχείων σχετικά με την έμφυλη βία.
Η έρευνα έχει υιοθετήσει μια διαθεματική προσέγγιση. Αυτή η προσέγγιση διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο επιχειρείται η ανάλυση των υφιστάμενων αρχειακών πρακτικών, τον τρόπο που αξιοποιούνται αρχειακές συλλογές και αρχειακό υλικό, καθώς και τη διαδικασία μέσω της οποίας έχει δημιουργηθεί το θραυσματικό, «διαταραγμένο αρχείο» του προγράμματος. Αυτή η ερευνητική τροχιά έρχεται σε αντιπαράθεση με την αντίληψη ότι οι «γυναίκες» (και ειδικότερα οι γυναίκες με ταξικά και φυλετικά προνόμια) θα πρέπει να θεωρούνται ως τα φυσικά υποκείμενα της φεμινιστικής θεωρίας και ακτιβισμών στην Ελλάδα. Επιπλέον, επιμένει στη διάκριση μεταξύ της έμφυλης βίας και της βίας κατά των γυναικών (που συχνά αντιμετωπίζεται ως μια ομοιογενής κατηγορία), και κατανοεί αυτή την σχέση ως μια δυναμική διαδικασία που εμπλέκει πάντοτε συγκεκριμένες σχέσεις εξουσίας και ανισότητας, οι οποίες διαμορφώνονται από τις διασταυρώσεις φύλου, σεξουαλικότητας, φυλετικών και ταξικών διαφορών, εθνότητας και άλλων κοινωνικών προσδιορισμών.
Η έρευνα που διεξήχθη οδήγησε στη δημιουργία μιας ειδικής ενότητας στην ιστοσελίδα του προγράμματος, η οποία είναι διαρθρωμένη σε δύο στρώματα με τίτλο: «Θραύσματα: Αναταράσοντας το Αρχείο» και «Φεμινιστικές και Queer Αρχειοθετήσεις». Η ενότητα αυτή δεν αποτελεί ένα τελικό ή ολοκληρωμένα έργο, αλλά έχει σχεδιαστεί ως μια ανοιχτή ερευνητική διαδικασία και σαν μία προσπάθεια μεθοδολογικού πειραματισμού γύρω από τις θεωρητικές και πολιτικές δυνατότητες που συνδέονται με αντικανονικές αρχειακές πρακτικές.
